کد مطلب:2304
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:5
در آيهء 102بقره هاروت و ماروت كه تعليم سحر و جادو مي دادند, آيا از طرف خدا آمده بودند؟چگونه گفته شده كه بين همسران به اذن خدا جدايي مي انداختند, ولي به كسي زيان نمي رساندند؟! آيا اين جدايي زيان محسوب نمي گردد؟ آيا سحر و جادو از خرافات نيست ؟
اين آيه مي فرمايد: شياطين كافر شدند و به مردم سحر مي آموختند و آن چه را كه از هاروت و ماروت از سحر آموخته بودند, به مردم مي آموختند, در حالي كه هاروت و ماروت دو ملكي بودند. وقتي كه سحرمي آموختند, به آنان گوشزد مي كردند كه سحر چيز خطرناكي است و ممكن است شما را به بيراهه بكشاند و كافرشويد, ولي مردم از هاروت و ماروت سحر را آموختند و از آن سوء استفاده كردند و بين مردان و همسرانشان جدايي مي انداختند.
بعد مي فرمايد: .
اين جمله مي خواهد بگويد سوء استفاده از سحر كاري نبود كه از حيطهء قدرت خدا خارج باشد, بلكه سحر يكي از سنّت هاي الهي است كه به اذن خدا كارايي دارد, چه در جهت خوب به كار رود و چه در جهت بد. مانند اسلحه اگراز آن به جا و مناسب استفاده كنند, خوب است و خدا اين كارايي را به اسلحه داده و اگر از آن سوء استفاده كنند بازكارايي آن از خدا است .
در حقيقت اين جمله از آيه استقلال ساحران را نفي مي كند و مي گويد كه حتي ساحران كه كارهاي عجيب , چه خوب و چه بد مي كنند, از تحت قدرت خدا خارج نيستند.(1)
(پـاورقي 1له .برگرفته از الميزان , ج 1 ص 233
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.